واژه متاورس از ترکیب دو کلمه meta به معنی «فراتر» و universe به معنی «جهان» تشکیل شده است. این مفهوم نوعی واقعیت دیجیتال جایگزین است که کاربران در آن می‌توانند همه فعالیت‌هایی که در دنیای واقعی به آن مشغول هستند را در این محیط انجام دهند. در این تکنولوژی اتصال به اینترنت وجود ندارد، زیرا همه کاربران همیشه در این محیط آنلاین هستند. این مفهوم عجیب و گسترده اکنون توسط مارک زاکربرگ مطرح شده و قرار است سبک زندگی ساکنان کره خاکی را تغییر دهد.
زاکربرگ، متاورس را به عنوان یک «محیط مجازی» توصیف کرده است که افراد می‌توانند به جای تماشای یک صفحه به داخل آن بروند. اساساً، متاورس دنیایی از جوامع مجازی بی پایان و به هم پیوسته است که در آن افراد می‌توانند با استفاده از هدست‌های واقعیت مجازی، عینک‌های واقعیت افزوده، برنامه‌های گوشی هوشمند یا دستگاه‌های دیگر باهم ملاقات داشته باشند یا بازی کنند.
متاورس چگونه کار می‌کند؟
شما برای استفاده از متاورس و ورود به آن به یک اتصال اینترنت نیاز دارید. اما محتوای متاورس را به جای مشاهده روی صفحه کامپیوتر از طریق صفحه نمایشی که روی صورت و جلوی چشمانتان قرار می‌گیرد مشاهده می‌کنید.
در این حالت شما به جای یک بازیگر خارجی که تنها تماشاگر یک جهان از پشت کامپیوتر است، به فردی در داخل این جهان تبدیل می‌شوید. در حال حاضر تجهیزات واقعیت مجازی و متاورس هزینه زیادی دارند و بیشتر هم توسط گیمرها استفاده می‌شوند. متاورس فعلی با جهان دیجیتالی ایده‌آل که هرکاری در آن امکان پذیر است فاصله زیادی دارد به طور مثال دویدن و این طرف و آن طرف رفتن در این جهان به این سادگی‌ها نیست.
البته پایگاه‌هایی وجود دارند که در آن حتی لباسی با حسگر‌های مجازی که ضربه و حتی لمس را به شما منتقل می‌کند ساخته شده اند. برای مثال شرکت VR Electronincs Ltd یک لباس کامل به نام «Teslasuite» را در سال 2020 روانه بازار کرد که می‌تواند تمام ضربات، فشار‌ها و لمس مجازی را از طریق حسگر‌هایی به شما منتقل کند. با این حال عموم مردم هنوز به دلیل قیمت بالا و کاربری دشواری که این تجهیزات دارند استقبال چندانی از این تجهیزات نکرده‌اند. در واقع بیشتر عاشقان تکنولوژی، گیمرها و ثروتمندانی که به دنبال تجربه یک تکنولوژی جدید هستند از آنها استفاده می‌کنند.
ورود شرکت ها به متاورس
جدای از بحث تجهیزات برای تحقق کامل متاورس، این جهان دیجیتالی باید با همکاری فعالان این حوزه شکل بگیرد. شرکت‌ها باید به جای ارائه متاورس‌های جداگانه، هرکدام گوشه‌ای از یک جهان واحد را در اختیار بگیرند. درست مثل اینترنت که در یک جهان مشترک، هر شرکتی وب‌سایت و خدمات خاص خود را در گوشه‌ای از جهان ارائه می‌کند . مسلما این جهان هم همانند دنیای اینترنت بازیگران بزرگ خود را خواهد داشت.
در حال حاضر شرکت‌های زیادی دستگاه‌های خاص خود را برای ورود به متاورس ارائه کرده‌اند. و نمی‌توان گفت که آیا تلفیق این متاورس‌ها امکان پذیر است یا خیر. یکی از نظریه‌ها این است که در نهایت هر متاورس به وب‌سایتی در اینترنت بدل می‌شود و کاربر با هر تجهیزاتی می‌تواند به متاورس مورد نظر خود سفر کند. مثلا با یک اشاره از متاورس فیسبوک به متاورس گوگل بروید و یا گوگل و مایکروسافت با هم یک متاورس مشترک تشکیل دهند.
